datum | 01 October 2023
16.04.2023 bezoek WoonStraat en dōm collectief aan Briey, Unité d’Habitation van Le Corbusier en aan Ancien Aéroclub | l'aéroclub de Doncourt-lès-Conflans door Le Corbusier en Jean Prouvé
In April 2023 hebben we vanuit de WoonStraat en dōm collectief (studenten die ons ondersteunen in de WoonStraat) een bezoek gebracht aan de Unité d’Habitation in Briey van Le Corbusier (1957) en aan aansluitend een bezoek aan de Ancien Aéroclub | l'aéroclub de Doncourt-lès-Conflans door Le Corbusier en Jean Prouvé, (1951 - 1954)
WoonStraat bestaat uit Jo Janssen, Tim Vekemans, Danny Windmolders
dōm collectief bestaat uit Jules Kellens, Anna-Lisa Custers, Ilana van den Broek, Illy Klerckx, Isa Leemans, Thomas Cuyt, Valerie Langens, Mathies Curinckx, Hannes Christiaens, Margo van de Broek
In de Unité d’Habitation werden we ontvangen en rondgeleid door Steven Vitale et Vincent Dietsch (Vitale Design). Zij actief en betrokken bij de activiteiten, tentoonstellingen die geïnitieerd worden door La Première Rue binnen de Unité.
Unité d’Habitation Briey
Le Corbusier, André Wogenscky, 1954 - 1961
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog herzag de stad Briey haar stedenbouwkundig plan en opende perspectieven voor uitbreiding. Via de minister van Wederopbouw en Stedenbouw Eugène Claudius-Petit en het algemeen bestuurslid Philippe Serre werd Le Corbusier vanaf 1950 bij dit project betrokken. Het was echter de Parijse architect Georges-Henri Pingusson die in 1952 de leiding kreeg over het algemene plan.
Nadat hij al twee Unité’s had gebouwd in Marseille (1945-1952) en in Rezé bij Nantes (1948-1955), slaagde Le Corbusier erin de burgemeester van Briey, Pierre Giry, ervan te overtuigen een derde te bouwen op zijn terrein. Tussen 1954 en 1956 voerde de Frans-Zwitserse architect alle nodige studies uit. De bouw begon pas in 1959 en werd voltooid in 1961, onder leiding van de beroemde medewerker van Le Corbusier, André Wogenscky.
De staalcrisis van de jaren 1970, in combinatie met diverse technische problemen, leidde onvermijdelijk tot ontvolking en degradatie van het gebouw, zodanig dat in 1983 de vernietiging ervan werd aangekondigd. Maar de nieuwe burgemeester, Guy Vattier, zorgde ervoor dat het gebouw niet gesloopt werd. Het gebouw is in 1993 op de monumentenlijst geplaatst en tussen 1990 en 2009 gerestaureerd.
De culturele vereniging La Première Rue (1989) heeft zich gevestigd in verschillende voormalige flats en stelt het gebouw open voor publiek middels rondleidingen en tentoonstellingen.
De Unité d'habitation de Briey lijkt op de Unité van Rezé (Nantes), maar kent nagenoeg geen gemeenschappelijke functies. Het gebouw is 110 meter lang, 19 meter breed en 56 meter hoog en bevat 339 woningen op 17 verdiepingen, en kende een bevolking van ongeveer 1.000 inwoners.
Binnen worden de verdiepingen bediend door "straten" die toegang geven tot de kruisende duplexwoningen: er is slechts één gang per twee verdiepingen is. De woningen kennen een tweezijdige oriëntatie.
Association La Première Rue
131, Unité d'Habitation Le Corbusier
1, Av. Dr Pierre Giry, 54150 Briey-en-Forêt, France
Vitale Design
Steven Vitale et Vincent Dietsch
133, Unité d'Habitation Le Corbusier
1, Av. Dr Pierre Giry, 54150 Briey-en-Forêt, France
www.vitale-design.com
Ancien Aéroclub | l'aéroclub de Doncourt-lès-Conflans
Le Corbusier, Jean Prouvé, 1951 - 1954
Philippe Serre (gedeputeerde) gaf opdracht in 1937 aan architect Jacques Ogé voor de bouw van een gebouw voor de luchtvaartclub van Doncourt-lès-Conflans. Voor het interieurontwerp werd een beroep gedaan op Fernand Léger en Jean Prouvé. Het programma behelsde een openluchtcentrum en een jeugdherberg voor jonge piloten. Het gebouw, dat in 1939 bijna gerealiseerd was, werd door de Duitsers bezet en bij hun vertrek in 1944 verwoest.
Na de oorlog bedenkt de zoon van Jacques Ogé nieuwe plannen. Jean Prouvé ontwerpt in 1950 de dakelementen. In 1951 dwingt Philippe Serre het ontwerpteam om samen te werken met Le Corbusier. Het nieuwe project, aanvaard in 1952, wordt herzien om financiële redenen.
Een chaotische ontwerpfase leidde tot een chaotische uitvoering. Het gebouw, gebouwd in 1953 - 1954, zag nooit de tussenkomst van de schilder Fernand Léger. Een aantal keren is het gebouw ontsnapt aan sloopplannen en is het in de vergetelheid terechtgekomen.
Het gebouw werd in1980 herontdekt en in 1999 als historisch monument beschermd.
In 2011 - 2013 is het gebouw gerestaureerd (architecten Claire Bilau en François Capdenat-Christi (B2C), i.s.m. Christian Enjolras) en heeft het gebouw de bestemming van Gîte (vakantiewoning) gekregen
Bron: https://www.itinerairesdarchitecture.fr/ficheop.php?id=491
WoonStraat bestaat uit Jo Janssen, Tim Vekemans, Danny Windmolders
dōm collectief bestaat uit Jules Kellens, Anna-Lisa Custers, Ilana van den Broek, Illy Klerckx, Isa Leemans, Thomas Cuyt, Valerie Langens, Mathies Curinckx, Hannes Christiaens, Margo van de Broek
In de Unité d’Habitation werden we ontvangen en rondgeleid door Steven Vitale et Vincent Dietsch (Vitale Design). Zij actief en betrokken bij de activiteiten, tentoonstellingen die geïnitieerd worden door La Première Rue binnen de Unité.
Unité d’Habitation Briey
Le Corbusier, André Wogenscky, 1954 - 1961
In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog herzag de stad Briey haar stedenbouwkundig plan en opende perspectieven voor uitbreiding. Via de minister van Wederopbouw en Stedenbouw Eugène Claudius-Petit en het algemeen bestuurslid Philippe Serre werd Le Corbusier vanaf 1950 bij dit project betrokken. Het was echter de Parijse architect Georges-Henri Pingusson die in 1952 de leiding kreeg over het algemene plan.
Nadat hij al twee Unité’s had gebouwd in Marseille (1945-1952) en in Rezé bij Nantes (1948-1955), slaagde Le Corbusier erin de burgemeester van Briey, Pierre Giry, ervan te overtuigen een derde te bouwen op zijn terrein. Tussen 1954 en 1956 voerde de Frans-Zwitserse architect alle nodige studies uit. De bouw begon pas in 1959 en werd voltooid in 1961, onder leiding van de beroemde medewerker van Le Corbusier, André Wogenscky.
De staalcrisis van de jaren 1970, in combinatie met diverse technische problemen, leidde onvermijdelijk tot ontvolking en degradatie van het gebouw, zodanig dat in 1983 de vernietiging ervan werd aangekondigd. Maar de nieuwe burgemeester, Guy Vattier, zorgde ervoor dat het gebouw niet gesloopt werd. Het gebouw is in 1993 op de monumentenlijst geplaatst en tussen 1990 en 2009 gerestaureerd.
De culturele vereniging La Première Rue (1989) heeft zich gevestigd in verschillende voormalige flats en stelt het gebouw open voor publiek middels rondleidingen en tentoonstellingen.
De Unité d'habitation de Briey lijkt op de Unité van Rezé (Nantes), maar kent nagenoeg geen gemeenschappelijke functies. Het gebouw is 110 meter lang, 19 meter breed en 56 meter hoog en bevat 339 woningen op 17 verdiepingen, en kende een bevolking van ongeveer 1.000 inwoners.
Binnen worden de verdiepingen bediend door "straten" die toegang geven tot de kruisende duplexwoningen: er is slechts één gang per twee verdiepingen is. De woningen kennen een tweezijdige oriëntatie.
Association La Première Rue
131, Unité d'Habitation Le Corbusier
1, Av. Dr Pierre Giry, 54150 Briey-en-Forêt, France
Vitale Design
Steven Vitale et Vincent Dietsch
133, Unité d'Habitation Le Corbusier
1, Av. Dr Pierre Giry, 54150 Briey-en-Forêt, France
www.vitale-design.com
Ancien Aéroclub | l'aéroclub de Doncourt-lès-Conflans
Le Corbusier, Jean Prouvé, 1951 - 1954
Philippe Serre (gedeputeerde) gaf opdracht in 1937 aan architect Jacques Ogé voor de bouw van een gebouw voor de luchtvaartclub van Doncourt-lès-Conflans. Voor het interieurontwerp werd een beroep gedaan op Fernand Léger en Jean Prouvé. Het programma behelsde een openluchtcentrum en een jeugdherberg voor jonge piloten. Het gebouw, dat in 1939 bijna gerealiseerd was, werd door de Duitsers bezet en bij hun vertrek in 1944 verwoest.
Na de oorlog bedenkt de zoon van Jacques Ogé nieuwe plannen. Jean Prouvé ontwerpt in 1950 de dakelementen. In 1951 dwingt Philippe Serre het ontwerpteam om samen te werken met Le Corbusier. Het nieuwe project, aanvaard in 1952, wordt herzien om financiële redenen.
Een chaotische ontwerpfase leidde tot een chaotische uitvoering. Het gebouw, gebouwd in 1953 - 1954, zag nooit de tussenkomst van de schilder Fernand Léger. Een aantal keren is het gebouw ontsnapt aan sloopplannen en is het in de vergetelheid terechtgekomen.
Het gebouw werd in1980 herontdekt en in 1999 als historisch monument beschermd.
In 2011 - 2013 is het gebouw gerestaureerd (architecten Claire Bilau en François Capdenat-Christi (B2C), i.s.m. Christian Enjolras) en heeft het gebouw de bestemming van Gîte (vakantiewoning) gekregen
Bron: https://www.itinerairesdarchitecture.fr/ficheop.php?id=491
