datum | 20 May 2024
Blauwe Loper 137 woningen - artikel De Limburger 15.03.2024
Stedenbouw: Ziegler | Branderhorst stedenbouw en architectuur
Architectuur: Jo Janssen Architecten - ArCharis Architecture
Opdrachtgever: Servatius Wonen & Vastgoed, Maastricht
Bron: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20240515_94313741
De Blauwe Loper, het ‘groene Vrijthof’ van Maastricht, na zestien jaar bijna klaar: ‘Het is hier een ontspannen camping’
Maastricht -
Een nieuw park zo groot als het Vrijthof, met daar omheen 138 appartementen. Zestien jaar duurde het, maar nu is de Blauwe Loper in Maastricht zo goed als klaar. „Vanaf mijn terras kijk ik graag naar wat hier gebeurt.”
Joos Philippens
Woensdag 15 mei 2024 om 19:45
Jenny Gerardu zit op een vensterbank, lekker een sigaretje te roken. In de zon. Ze tuurt naar het gloednieuwe Blauwe Loper-park. Boompjes staan er al, maar er één grote boom met krukjes erom heen moet nog komen. Verder is er een wadi, en een plek voor picknick, sport, spel. Allemaal na overleg met de buurt, die aanvankelijk bijna letterlijk in opstand kwam. De buurt was toch goed zoals ze was? Verandering doet pijn.
Jenny Gerardu is vrijwilliger bij de Buurtbrök die naar de begane grond van een nieuw appartementencomplex is verhuisd. Bij de Buurtbrök kunnen mensen goedkoop eten, kienen of sjoelen. „Het begint te lopen. De ruimte is groter dan de vorige, maar mist nog huiskamersfeer. We moeten gordijnen ophangen.”
Lees ook: Lilian verhuist twee keer kort achter elkaar voor de aanleg van de Blauwe Loper in Maastricht
Zestien jaar geleden besloot woningcorporatie Servatius dat het anders moest in de ‘dichte stenige omgeving met een eenzijdige, verouderde woningen’. Slecht geïsoleerde gezinswoningen. Blauw Dorp moest ‘lucht’ krijgen en uit het isolement gehaald worden. De drastische maatregel is nu uitgevoerd: 138 gesloopte huizen zijn vervangen door evenzoveel appartementen, rondom een nieuw park. Aan de Proosdijweg is een doorbraak geforceerd, zodat er nu een fietsroute naar de binnenstad is. Bergaf rol je zó het Vrijthof op. Dit alles is bedacht door stedenbouwkundige Franz Ziegler en vorige week beloond met een nominatie voor de Stedenbouw Award 2024.
Op de hoek bij de doorbraak bestiert José Hollanders ‘komende december al 28 jaar’ Wertha, het laatste ouderwetse café in de omgeving. Geen pinautomaat, wel een gokkast, kaartende mannen en bier. Plus: ineens met een ligging aan een park. „Dat is zeker chic, zeker als het straks helemaal groen is. De buurt is er op vooruitgegaan, dat merken zeker de mensen vanwege de sloop tijdelijk moesten verhuizen en nu zijn teruggekeerd.”
Voor café Wertha pakt de verandering positief uit. De klanten op het terras hebben nu meer om op uit te kijken. „Ze vinden het mooi en gezellig. Enige nadeel: nu die huizen bij de doorbraak weg zijn, hebben we altijd maar wind. Dat waren we niet gewend, hè.”
De eerste appartementen aan het park, precies van het formaat Vrijthof, zijn nu een jaar bewoond. De hele sloopoperatie heeft een volksverhuizing op gang gebracht. Welgeteld vijf huishoudens die hier voorheen woonden, zijn teruggekeerd naar de appartementen. Wel woonden 57 nieuwe bewoners al in de wijk, maar dan elders.
Besloten binnentuin
Bianca Leach laat haar hond uit. „Ondanks dat het nog niet af is, komen mensen al in het park bij elkaar zitten. Op zondagmiddag of ’s avonds lekker in de schaduw. Zelf kijk ik graag vanaf mijn terras wat hier gebeurt.” Ze loodst ons naar een besloten binnentuin van haar appartementencomplex. Een grasveldje met allemaal kleine privéterrassen.
Overal staan achterdeuren open. Geen toeval, vertelt Ben Quaedackers die net buiten de was ophangt. „Iedereen kijkt hier naar elkaar om.” Hij komt uit Daalhof. „Wij zochten een gelijkvloerse woning en die vonden we hier. Het was even wennen, maar nu gaat het goed.”
Hier heerst rust, vertellen ook Miets en Frans Otten, die tot 44 jaar geleden een frituur hadden aan de Elisabeth Strouvelaan, waar ze al die tijd gewoond hebben. „Trappen lopen ging steeds minder en het bleek lastig om iets gelijkvloers te vinden. Als Bewonerskracht-vrijwilliger bij Servatius hoorde Frans van dit bouwplan. We hebben ons meteen ingeschreven.”
Paradijsje
Het bevalt hen heel goed in dit beveiligde paradijsje van rust. „In de omgeving moet de politie regelmatig in actie komen, maar hier is het CenterParcs, een ontspannen camping.” Ze kennen hier heel veel mensen. Vooral ouderen, afgezien van een Oezbeek en een Albanees gezin. Elke vrijdag stapt Frans op zijn scooter om op de markt gebakken vis te halen voor een stuk of acht buren. „Ons idee van een barbecue is ook heel goed gevallen. Het verhuizen was even wennen, maar we hebben nog geen seconde spijt gehad.”
Lees ook: Video: Zo gaat het nieuwe Blauwe Loper-park in Maastricht eruitzie
Architectuur: Jo Janssen Architecten - ArCharis Architecture
Opdrachtgever: Servatius Wonen & Vastgoed, Maastricht
Bron: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20240515_94313741
De Blauwe Loper, het ‘groene Vrijthof’ van Maastricht, na zestien jaar bijna klaar: ‘Het is hier een ontspannen camping’
Maastricht -
Een nieuw park zo groot als het Vrijthof, met daar omheen 138 appartementen. Zestien jaar duurde het, maar nu is de Blauwe Loper in Maastricht zo goed als klaar. „Vanaf mijn terras kijk ik graag naar wat hier gebeurt.”
Joos Philippens
Woensdag 15 mei 2024 om 19:45
Jenny Gerardu zit op een vensterbank, lekker een sigaretje te roken. In de zon. Ze tuurt naar het gloednieuwe Blauwe Loper-park. Boompjes staan er al, maar er één grote boom met krukjes erom heen moet nog komen. Verder is er een wadi, en een plek voor picknick, sport, spel. Allemaal na overleg met de buurt, die aanvankelijk bijna letterlijk in opstand kwam. De buurt was toch goed zoals ze was? Verandering doet pijn.
Jenny Gerardu is vrijwilliger bij de Buurtbrök die naar de begane grond van een nieuw appartementencomplex is verhuisd. Bij de Buurtbrök kunnen mensen goedkoop eten, kienen of sjoelen. „Het begint te lopen. De ruimte is groter dan de vorige, maar mist nog huiskamersfeer. We moeten gordijnen ophangen.”
Lees ook: Lilian verhuist twee keer kort achter elkaar voor de aanleg van de Blauwe Loper in Maastricht
Zestien jaar geleden besloot woningcorporatie Servatius dat het anders moest in de ‘dichte stenige omgeving met een eenzijdige, verouderde woningen’. Slecht geïsoleerde gezinswoningen. Blauw Dorp moest ‘lucht’ krijgen en uit het isolement gehaald worden. De drastische maatregel is nu uitgevoerd: 138 gesloopte huizen zijn vervangen door evenzoveel appartementen, rondom een nieuw park. Aan de Proosdijweg is een doorbraak geforceerd, zodat er nu een fietsroute naar de binnenstad is. Bergaf rol je zó het Vrijthof op. Dit alles is bedacht door stedenbouwkundige Franz Ziegler en vorige week beloond met een nominatie voor de Stedenbouw Award 2024.
Op de hoek bij de doorbraak bestiert José Hollanders ‘komende december al 28 jaar’ Wertha, het laatste ouderwetse café in de omgeving. Geen pinautomaat, wel een gokkast, kaartende mannen en bier. Plus: ineens met een ligging aan een park. „Dat is zeker chic, zeker als het straks helemaal groen is. De buurt is er op vooruitgegaan, dat merken zeker de mensen vanwege de sloop tijdelijk moesten verhuizen en nu zijn teruggekeerd.”
Voor café Wertha pakt de verandering positief uit. De klanten op het terras hebben nu meer om op uit te kijken. „Ze vinden het mooi en gezellig. Enige nadeel: nu die huizen bij de doorbraak weg zijn, hebben we altijd maar wind. Dat waren we niet gewend, hè.”
De eerste appartementen aan het park, precies van het formaat Vrijthof, zijn nu een jaar bewoond. De hele sloopoperatie heeft een volksverhuizing op gang gebracht. Welgeteld vijf huishoudens die hier voorheen woonden, zijn teruggekeerd naar de appartementen. Wel woonden 57 nieuwe bewoners al in de wijk, maar dan elders.
Besloten binnentuin
Bianca Leach laat haar hond uit. „Ondanks dat het nog niet af is, komen mensen al in het park bij elkaar zitten. Op zondagmiddag of ’s avonds lekker in de schaduw. Zelf kijk ik graag vanaf mijn terras wat hier gebeurt.” Ze loodst ons naar een besloten binnentuin van haar appartementencomplex. Een grasveldje met allemaal kleine privéterrassen.
Overal staan achterdeuren open. Geen toeval, vertelt Ben Quaedackers die net buiten de was ophangt. „Iedereen kijkt hier naar elkaar om.” Hij komt uit Daalhof. „Wij zochten een gelijkvloerse woning en die vonden we hier. Het was even wennen, maar nu gaat het goed.”
Hier heerst rust, vertellen ook Miets en Frans Otten, die tot 44 jaar geleden een frituur hadden aan de Elisabeth Strouvelaan, waar ze al die tijd gewoond hebben. „Trappen lopen ging steeds minder en het bleek lastig om iets gelijkvloers te vinden. Als Bewonerskracht-vrijwilliger bij Servatius hoorde Frans van dit bouwplan. We hebben ons meteen ingeschreven.”
Paradijsje
Het bevalt hen heel goed in dit beveiligde paradijsje van rust. „In de omgeving moet de politie regelmatig in actie komen, maar hier is het CenterParcs, een ontspannen camping.” Ze kennen hier heel veel mensen. Vooral ouderen, afgezien van een Oezbeek en een Albanees gezin. Elke vrijdag stapt Frans op zijn scooter om op de markt gebakken vis te halen voor een stuk of acht buren. „Ons idee van een barbecue is ook heel goed gevallen. Het verhuizen was even wennen, maar we hebben nog geen seconde spijt gehad.”
Lees ook: Video: Zo gaat het nieuwe Blauwe Loper-park in Maastricht eruitzie
